ნაშრომი ეძღვნება ილია ხიმშიაშვილის და იმ ქართველთა ნათელ ხსოვნას, რომლებმაც საქართველოს სამუდამო ჭირისუფლობა იტვირთეს, უანგაროდ ცდილობდნენ უცხოეთში ქართული კულტურის პოპულარიზაციას და რომელთაც უკანასკნელი ძვალთშესალაგი უცხოეთის ცივ მიწაზე ჰპოვეს.

წინმდებარე ნაშრომის მიზანია სამეცნიერო ლიტერატურაში შევიტანოთ ბრილის სამაროვნის ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი კომპლექსი 1939 წელს შესწავლილი ორმოსამარხი № 31-ა.

დოლმენური კულტურის შესწავლის საკითხს კარგა ხნის ისტორია აქვს. დოლ­­­­მენების კვლევით ბევრი მკვლე­ვარი თუ მეცნიერი იყო დაკავე­ბუ­ლი.

ხაშურის მუნიციპალიტეტის ტერიტორია უძველეს პერიოდში წარმოადგენდა არქეოლოგიური კულტურათა გზაშესაყარს.ადრებრინჯაოს ხანაში ამ მხარეში გავრცელებული ყოფილა მტკვარ-არაქსული და ბედენური კულტურები.უფრო გვიან კი შიდა ქართლული შუაბრინჯაოს ხანის კულტურა. ამ რეგიონის მეზობლობამ დასავლეთ საქართველოს მოსაზღვრე ტერიტორიასთან განაპირობა აქ ძველი კოლხური კულტურის ელემენტების საკმაოდ მძლავრი გავრცელება.