ხეთური ლურსმნული ტექსტები, განსაკუთრებით შელოცვები და რიტუალები გამორჩეულია სხვადასხვა რიტუალური მოქმედებებით. ჩვენ ამ შემთხვევაში ყურადღება გვინდა გავამახვილოთ ნერწყვის/ფურთხის გამოყენებაზე გადაფურთხების, ჩაფურთხების, შეფურთხების, დაფურთხების სახით.

თანამედროვე ოსური ანთროპონიმიკონი რადიკალურად განსხვავდება ძველისგან და ბევრი პირსახელი დღესდღეობით აღარ ფიქსირდება, თუმცა მათი იდენტიფიცირება შეიძლება არა მხოლოდ საარქივო დოკუმენტებში, არამედ გვარსახელებში, რომელთა დიდი უმრავლესობა ეპონიმურია (საკუთარი ან შერქმეული სახელიდან ნაწარმოები) და ასევე ტოპონიმებში. ეს ეხება მათ შორის ქართველური წარმომავლობის ოსურ ანთროპონიმებსაც. ოსური ანთროპონიმიკონის ქართული წარმოშობის საკუთარი სახელები ფორმდება სხვადასხვა ქართული ფორმანტით.

ეს სტატია ეძღვნება სომხურ შუა საუკუნეების ისტორიოგრაფიას. სომხური შუა საუკუნეების ლიტერატურის ისტორია შეიძლება დაიყოს სამ პერიოდად.

სტატია ეძღვნება იეზიდებსა და იეზიდიზმს. იეზიდიზმი არის სინკრეტული კულტი, რომელზეც გავლენას ახდენს ზოროასტრიზმი, ქრისტიანობა, ისლამი და გნოსტიციზმი.