?> ჟურნალი ამირანი

ჟურნალი ამირანი

ძებნა ავტორის მიხედვით

2012 ნომერი 24

ერთი ქართული იკონოგრაფიული მოტივის თაობაზე

შეტანის თარიღი: 2012-12-11

ავტორ(ებ)ი: პაატა ბუხრაშვილი

შუა საუკუნეების საქართველოში ჩამოყალიბებული და განვითარებული იყო ქართული ქრისტიანობა, რომელიც ამ დროს ეროვნული იდეოლოგია იყო. მიჩნეულია, რომ იმ ეპოქაში, ჩვენში, რელიგიური და ეროვნული იდეალები განცალკევებულად არ არსებობდა. ქართული ქრისტიანობის თავისებურების ერთ-ერთი განმსაზღვრელი ფაქტორია წმინდა მხედრების, განსაკუთრებით კი წმინდა გიორგის კულტი, რომელიც, საქართველოში, ოფიციალური ეკლესიის წიაღშივე მე-9 საუკუნიდან იწყებს გაძლიერებას და გარკვეულწილად, დაკავშირებული იყო ფეოდალური მონარქიის აღმავლობასთან და სამხედრო სულის განმტკიცებასთან.



2012 ნომერი 24

რაიმონ დუგე - ბოლშევიზმის მამხილებელი

შეტანის თარიღი: 2012-12-11

ავტორ(ებ)ი: მაია ვარსიმაშვილი-რაფაელი

რუსეთის ცივილიზაციის, კულტურის, მისი წარსულისა და თანამედროვეობისადმი ინტერესი დიდია საფრანგეთში. ამ საქმეში განსაკუთრებული როლი შეასრულა წიგნიერმა კულტურამ. ლიტრატურული თარგმანების, დოკუმენტური წყაროების, სამეცნიერო და კრიტიკული ნააზრევის სახით ფრანგ მკითხველს უამრავი მასალა მიეწოდა ამ ქვეყნის შესახებ, რომელიც მას ერთდროულად იზიდავდა და აფრთხობდა. მე-19 საუკუნის მეორე ნახევრიდან დოსტოევსკის რომანი, რომელიც ზოლას რომანს უპირისპირდება, გზას უხსნის ჭეშმარიტ ლიტერატურულ "რუსომანიას". ეს ფენომენი რუსეთ-საფრანგეთის პოლიტიკურ ალიანსსაც უკავშირდება და 1896 წლიდან – ფელიქს ფორის მიერ ნიკოლოზ II-ის საფრანგეთში ზარ-ზეიმით მიღებიდან მოყოლებული პირველ მსოფლიო ომამდე, აპოთეოზს აღწევს.
1917 წლის შემდგომ ინტერესი რუსეთისადმი არ ნელდება, თუმცა იგი სხვაგვარ გამოხატულებას იღებს. თუ ერთნი ახალი მსოფლიო იდეალისადმი ენთუზიაზმს გამოხატავენ და ბოლშევიზმს სიმპათიით უყურებენ, მეორენი "რუსულ ტრაგედიაზე" საუბრობენ და მსოფლიოს ბედი აფიქრებთ. ევროპელმა საზოგადოებამ აღარ იცის, როგორ ახსნას ის, რაც რუსეთში ხდება: "რუსული სულის" კიდევ ერთი ამოუცნობი სახე, მილენარიზმის ახალი ფორმა თუ კაცობრიობის რეალური საფრთხე? რა არის საბჭოეთი – იმედის, ილუზიის თუ სიცრუის ქვეყანა?



2012 ნომერი 24

დავით-გარეჯის სამონასტრო კომპლექსის ისტორიულ-გეოგრაფიული და ეთნოკულტურული კუთვნილებისათვის

შეტანის თარიღი: 2009-11-11

ავტორ(ებ)ი: დავით მერკვილაძე

საბჭოთა რუსეთის მიერ ამიერკავკასიის ოკუპაციის შემდეგ საქართველოს სსრ-სა და აზერბაიჯანის სსრ-ს შორის ახალი საზღვრების გავლების შედეგად დავით-გარეჯის სამონასტრო კომპლექსის ერთი ნაწილი (მონასტრები: ბერთუბანი, უდაბნო და ნაწილობრივ ჩიჩხიტური) აზერბაიჯანის მხარეს მოექცა. დღეს საზღვრის ეს მონაკვეთი არ არის დელიმიტიზირებული და ტერიტორია ამ სახელმწიფოებს შორის სადავოდ განიხილება. აზერბაიჯანის წარმომადგენლები აღნიშნულ მონასტრებს ალბანური კულტურის ძეგლებად აცხადებენ, რომელიც ქართველებს თითქოს მოგვიანებით (ერთი ვერსიით XII ს-ში, მეორეთი კი - XIX ს-ში) მიუთვისებიათ, თუმცა ამის დამადასტურებელი არც ერთი ისტორიული წყარო დასახელებული არ არის.



2012 ნომერი 24

ასურელ მამათა სახე ბრეთის კედლის მხატვრობაში

შეტანის თარიღი: 2012-12-12

ავტორ(ებ)ი: თეა კობახიძე

მამა პიროსის ეკლესიის ვიზუალური სახე XX ს ბოლოს სავალალოდ იკითხებოდა. ჩამოქცეული იყო სახურავი, აფსიდის თაღი, დაზიანებული და დარღვეული კედლების პერანგი, აღარ არსებობდა იატაკი, ეკლესიის ინტერიერი მიწითა და ქვით იყო სავსე. ბნელ და ჩახერგილ საყდარში შესვლაც კი შეუძლებელი იყო. ბევრს ვერც წარმოედგინა რომ წმიდა გიორგის ტაძრის ჩრდილოეთით მიდგმული ეს "ბნელი სათავსი" დიდი პიროს ბრეთელის მესიანური ღვაწლის მადასტურებელი უძველესი ეკლესია იყო.
1997 წელს ურბნის-რუისის ეპარქიის წინამძღვრის, მეუფე იობის (აქიაშვილი) ლოცვა-კურთხევით ბრეთის ცენტრის წინამძღვრად მღვდელ-მონაზონი ზაბულონი (გელაშვილი) დაინიშნა. სწორედ არქიმანდრიტ ზაბულონის სარწმუნოებრივი მოღვაწეობის ნაწილია ბრეთის ხუროთმოძღვრულ კომპლექსში ჩატარებული სერიოზული აღდგენითი სამუშაოები: გაიწმინდა და მოპირკეთდა ტაძრის ეზო, გარს შემოერტყა საშუალო სიმაღლის ქვის გალავანი, სამხრეთით ჩაიდგა კოხტა, კრამიტის სახურავიანი ჭიშკარი, მიწის, ძეძვისა და ქვა-ღორღისაგან გაიწმინდა ტაძრის ექსტერიერის ქვედა ნაწილი (გარე კედლებს 1 მ სიმაღლეზე მიწა ფარავდა), ინტერიერი ფრესკებით დაიფარა.



ա | բ | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | դ | գ
Powered by BootstrapMade